HISZPAŃSKI PIES WODNY

Przedstawiamy oficjalny wzorzec rasy FCI.... ale wcześniej kilka słów tytułem wstępu. 
Jako hodowcy jesteśmy zobowiązani do jego przestrzegania, dla zachowania charakterystycznych cech fizycznych i psychicznych typowych dla rasy. Niezwykle ważne jest regularne ocenianie psów hodowlanych oraz ich potomstwa w celu identyfikacji ewentualnych odchyleń od wzorca. Służą temu wystawy i ocena przez wielu sędziów a także ocena własna przez hodowcę, jeśli oczywiście ma wprawne oko i nie ma tzw. "ślepoty kenelowej", czyli potrafi ocenić swoje psy obiektywnie bez zawyżania ich hodowlanej wartości. Kolejnym aspektem eliminacji wad są również przemyślane skojarzenia i udoskonalanie cech przez selektywną hodowlę...praca nad poprawą błędów budowy, struktury sierści, charakteru czy zdrowia. Dlatego ważna jest znajomość chociażby podstaw genetyki, mechanizmów dziedziczenia cech jakościowych i ilościowych...nie do przecenienia jest także ogólna wiedza hodowlana, wieloletnie obserwacje a także "to coś", ten łut szczęścia, intuicja, umiejętność analizy i  wyciągania wniosków, ale też i pokora wobec praw przyrody.
CHARAKTER jest również bardzo ważnym elementem wzorca. Wywodzi się z funkcjonalności rasy i ma jej służyć. Pamiętajmy, że jest to rasa wielostronnie użytkowa, pracująca... nie da się oszukać genów, cech, nad którymi pracowano setki lat...można jednak te cechy nieco zmodyfikować... NIECO, bo jeśli komuś z założenia nie odpowiadają, to nie powinien się spodziwewać wyjątków, lecz poszukać innej rasy. Zawsze wymaga szczerego i obrazowego przedstawienia zainteresowanym rasą wszystkich "plusów dodatnich i ujemnych". 
Dodatnie to wiadomo: inteligencja, szybkość uczenia się, energetyczność, wesołość, wierność, rodzinność, komunikatywność, umiejętność dostosowania się do różnych sytuacji, no i oczywiście miłość do wody jak sama nazwa wskazuje... itp itd czyli cechy pochodne
Ujemne: nieufność wobec obcych, nadmierny terytorializm, szczekliwość, emocjonalność, nieumiejętność wyciszenia się. Oczywiście cechy te mogą być nasilone w różnym stopniu a może też ich nie być wcale, ale trzeba o nich wiedzieć żeby ich nie wzmacniać a odpowiednim treningiem umiec zapobiegać.
Niezwykle ważna jest SOCJALIZACJA, zaczynająca się już w hodowli, dostosowana do wieku a kontynuowana w nowych rodzinach. Przywiązujemy do niej ogromną wagę i możemy się poszczycić efektami. Udzielamy wszelkich wskazówek indywidualnie, dopasowanych do szczenięcia, jego predyspozycji i stopnia rozwoju oraz warunków, w jakich żyje. Są ogólne zasady, ale nie ma jednej recepty dla wszystkich. 

Chciałam tu dodać jeszcze słów kilka na temat PIELĘGNACJI,  ale...w internecie jest ich coraz więcej, więc nie będziemy się powtarzać. Rasa ma charakter wiejski i tego się trzymajmy. Sierść nie linieje i nie wymaga jakichś specjalnych zabiegów na codzień... wystarczy golenie 2-3 razy w roku, które można wykonywać samodzielnie. Nie szczotkujemy, czeszemy sporadycznie w sytuacjach ekstremalnych (jak np wczepienie się rzepów), kąpiemy szamponem tylko w razie koniecznej potrzeby, staramy się suszyć w ruchu na słońcu, ewentualne filce rozdzielamy palcami.  Wiele też zależy od struktury sierści, genów i środowiska. Trochę więcej pracy wymagają psy wystawowe, jeśli chcemy je pokazać w widowiskowych dredach. Szczegółowe informacje chętnie przekażemy w rozmowie telefonicznej lub podczas spotkania. Nic nie zastąpi żywego słowa i kontaktu bezpośredniego połączonego z prezentacją.  

Wzorzec FCI nr 336/03.09.1999
(Perro de Agua Español, Spanish Water Dog)
Kraj pochodzenia: Hiszpania
Data publikacji obowiązującego standardu: 03.09.1999
Użytkowanie: używany jako pies pasterski, myśliwski oraz towarzysz rybaków.
Klasyfikacja FCI:
Grupa 8: Aportery, płochacze i psy dowodne.
Sekcja 3: Psy dowodne.
Nie podlega próbom pracy

BALI de Aronagua

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY
Obecność tego psa na Półwyspie Pirenejskim jest bardzo długa. Ma on to samo pochodzenie co barbet. Najliczniejsza jego populacja jest w Andaluzji, gdzie jest używany jako pies pasterski, zwany tam od wieków „psem tureckim". Jego cechy fizyczne, szczególnie gatunek sierści są odpowiednie do warunków klimatycznych: suszy i wilgoci rejonów bagnistych co kwalifikuje go jako psa przydatnego dla pasterza, myśliwego (ptactwo wodne) i rybaka.
AQUA Canis Marinus (x2), ONDA Bona Espero

WYGLĄD OGÓLNY
Typowy pies „wiejski", proporcjonalny, średniej wielkości, dolichocefaliczny (długogłowy), raczej o wydłużonej, harmonijnej sylwetce i przyjaznym wyglądzie. Mocnej budowy, o dobrze rozwiniętym umięśnieniu, co jest wynikiem systematycznej pracy. Sylwetka jest prostolinijna. Wzrok, słuch i węch bardzo dobrze rozwinięte.

WAŻNE PROPORCJE
Długość tułowia : wzrost (wysokość w kłębie) = 9 : 8
Głębokość klatki piersiowej : wzrost (wysokość w kłębie) = 4 : 8
Długość kufy : długość mózgoczaszki = 2 : 3


                                                                              ORDESA de Fraguel's

ZACHOWANIE - CHARAKTER
Oddany, posłuszny, wesoły, pracowity, czujny i zrównoważony. Dzięki swej pojętności i zdolnościom może przystosować się do każdej sytuacji i warunków.

Psy z naszej hodowli, od lewej: ERIN, ONDA, INGA, ERIN, AQUA, AQUA, EZA, EZA

GŁOWA
Mocna, elegancko noszona.
Psy z naszej hodowli, od lewej:EBRA, ERIN, IVORY, AQUA

Mózgoczaszka:
Płaska, guz potyliczny tylko słabo zaznaczony. Osie mózgoczaszki i kufy są względem siebie równoległe.
Stop: przełom czołowo-nosowy delikatny, tylko słabo zaznaczony.
Trzewioczaszka:
Linie kufy proste.
Nos: nozdrza dobrze rozwinięte, w kolorze tym samym lub nieco ciemniejszym od najciemniejszego odcienia umaszczenia.
Wargi: dobrze przylegające, kąciki warg dobrze zaznaczone.
Szczęki/uzębienie: dobrze rozwinięte, białe, o mocnych kłach.
Oczy: lekko skośnie ustawione, wyraziste. W kolorze od orzechowego do kasztanowego, powinny harmonizować z umaszczeniem psa. Spojówki nie są widoczne.
Uszy: Średnio wysoko osadzone, trójkątne i opadające.

SZYJA
Krótka, muskularna, bez podgardla, dobrze osadzona w łopatkach.

TUŁÓW
Mocny.
Linia górna: prosta.
Kłąb: słabo zaznaczony.
Grzbiet: prosty i mocny.
Zad: lekko opadający.
Klatka piersiowa: szeroka i głęboka, żebra wyraźnie wysklepione. Średnica klatki piersiowej wskazuje na dużą pojemność oddechową.
Linia dolna: brzuch nieznacznie podciągnięty.

OGON
Osadzony na średniej wysokości. Jeśli kopiowany, to między 2 a 4 kręgiem ogonowym. Niektóre osobniki rodzą się ze skróconym ogonem (brachyouria).

KOŃCZYNY
Kończyny przednie: mocne i proste.
Łopatki: dobrze umięśnione i skośnie ustawione.
Ramiona: silne.
Łokcie: przylegające do ciała, równolegle ustawione.
Przedramiona: proste i mocne.
Nadgarstki i śródręcza: proste i dość krótkie.
Łapy: zaokrąglone, o zwartych palcach, pazury różnej barwy, mocne opuszki.
Kończyny tylnie: doskonale proste, umiarkowanie kątowane, dobrze umięśnione, aby zapewnić łatwe i eleganckie ruchy.
Uda: długie i muskularne.
Podudzia: dobrze rozwinięte.
Stawy skokowe: nisko osadzone.
Śródstopia: krótkie, suche, pionowo ustawione względem podłoża.
Łapy: takie jak kończyn przednich.

CHODY
Preferowany kłus.

SKÓRA
Miękka i delikatna, dobrze przylegająca do ciała. Może być pigmentowana od brązu do czerni lub pozostawać bez pigmentu, w zależności od umaszczenia psa. Dotyczy to także śluzówek.

OKRYWA WŁOSOWA
Włos
Zawsze lokowaty i wełnisty; lokowaty, gdy jest krótki; może tworzyć sznury, gdy jest długi. Osobniki strzyżone są dopuszczane, strzyżenie zawsze pełne i równomierne, konieczne dla estetycznego wyglądu psa. Zalecana maksymalna długość włosów dla egzemplarzy wystawowych wynosi 12 cm (po rozprostowaniu - 15 cm), minimalna 3 cm, aby sędzia mógł ocenić jakość skrętu. Szczenięta rodzą się zawsze z włosem skręconym.


 CABEZA DE TURCO de Fraguel's                        FIZZO de Ubrique

Umaszczenie
Jednobarwne: białe, czarne, kasztanowe w różnych odcieniach.

Dwukolorowe: biało-czarne, biało-brązowe (kasztanowe) w różnych odcieniach.



Osobniki trójkolorowe, czarne podpalane jak również brązowe (orzechowe) podpalane nie są dopuszczalne.

WZROST I WAGA
Wysokość w kłębie:
psy: 44 - 50 cm,
suki: 40 - 46 cm.
Dopuszczalne jest maksymalne odchylenie 2 cm (w obu płciach) przy zachowaniu ogólnych proporcji.
Waga:
psy: 18 - 22 kg,
suki: 14 - 18 kg.

WADY
Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady, obniżające ocenę w zależności od stopnia ich nasilenia i wpływu na zdrowie i dobre samopoczucie psa.

POWAŻNE WADY

• linia grzbietu zapadnięta,
• wady kończyn,
• brzuch obwisły lub przesadnie podciągnięty.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE

• przodozgryz lub tyłozgryz,
• obecność „wilczych pazurów",
• włos gładki lub falisty,
• albinizm,
• szata nakrapiana lub cętkowana, maść czarna podpalana lub brązowa (orzechowa) podpalana,
• niezrównoważony charakter,
• wyraźna tchórzliwość lub agresja.

Psy wykazujące wyraźne wady fizyczne lub psychiczne podlegają dyskwalifikacji.

UWAGA
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.

Na podstawie
http://www.klubspaniela.pl/psy-dowodne/hiszpanski-pies-dowodny/wzorce-12.html